Առաջարկում եմ օրենսդրորեն Արցախյան ազատամարտի ռազմական գործողությունների մասնակիցներին ազատել հողի և անշարժ գույքի (մասնավորապես՝ տուն և բնակարան) տարեկան հարկերից:

Մենք ստրկամիտ ենք, և դա դրսևորվում է այլոց հանդեպ մեր կողմից տածած և՛ սիրո, և՛ ատելության մեջ: Միևնույն ջերմեռանդությամբ կարող ենք թե՛ ստորաքարշորեն քծնել ու հավերժ ծառայելու խոստումներ տալ, թե՛ ինքնամոռաց կերպով փնովել ու կոխկրտել նրան, ում բառացիորեն երեկ հավերժ սիրո ու հավատարմության անկեղծագույն խոստումներ էինք տալիս: Այսօր ուրանում ենք այն, ինչը դեռ երեկ կյանքից ավելի թանկ էինք հռչակում:

2011 թ. հոկտեմբերի 7-ին 20-ամյա ՍԱԹԵՆԻԿ ՄԻՐԶՈՅԱՆԸ տարել է քթի միջնապատի վիրահատություն Էրեբունի բժկական կենտրոնում: Մինչ վիրահատությունը Սաթենիկը ոչ մի առողջական խնդիր չի ունեցել, բայց վիրահատությունից անմիջապես հետո ընկել է կոմայի մեջ՝ այդ վիճակում մնալով 6 ամիս:

Ինձ համար մայիսի 28-ը միշտ կապված կլինի Մովսես Գորգիսյանի հետ, երբ առաջին անգամ Ազատության հրապարակում նա պարզեց մեր եռագույնը:

Այսօր մայիսի 17-ն է: Շքահանդես է Հանրապետության հրապարակում: Շքերթն ընդունող երևելիները հարթակից ողջունում են հրապարակ մտնողներին: Ահա նախկին Ամիրյան՝ այժմ Ծոծակի փողոցից հրապարակ է մտնում նախկինում արվամոլ, իգայր, մոլակին, արուէգ՝ այսօր միասեռական կոչվող մարդկանց մի հոծ բազմություն: Ներկված քիթումռութով, կիսամերկ, ունեցած-չունեցածը ցուցադրելով, լեզուներն ու հետույքները բաց, գլուխները բարձր պահած, ապագայի նկատմամբ հավատով լի անցնում են Հայաստանի հպարտ միասեռականները: Նրանք իրենց գլխավերևում բռնել են սեռական տարբեր դիրքերով գրված ցուցապաստառներ: Բոլորը հուզված են, «որոշները» ցնծում են, անորոշները՝ ցնցվում:

Պարոն Բեդրոսիան, եկեք սար ու ձոր չընկնենք և հստակեցնենք՝ ինչո՞ւ այդքան ցավոտ ընդունեցիք այլասերվածների դեմ անվերապահորեն պայքարելու խնդրին ուղղված մի փոքրիկ կարծիք և ոչ թե, ինչպես գրում եք՝ վերլուծություն: Հատկապես ի՞նչը հաճո չեղավ Ձեր քիմքին, արդյո՞ք այն, որ հայաստանցիներս, միանշանակ, պայքարելու ենք սեռական փոքրամասնություն կոչվող կործանարար վիրուսի դեմ, որ չենք թողնելու մեր ազնիվ գենը վարակվի այդ քաղցկեղով:

Ճանաչված ու վաստակաշատ տնտեսական ու քաղաքական գործիչ, «Գարուն» ընկերության հիմնադիր-նախագահ Գոհար Ենոքյանն արժանացել է Եվրոպական գիտաարտադրական պալատի Ոսկե մեդալին և հատուկ պատվոգրին։ Տիկին Ենոքյանը քաղաքական կյանքում հատկապես բացառիկ գործ կատարեց Մոսկվայում ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի համագումարի ժամանակ Ղարաբաղի արդար դատի ու իրավունքների պաշտպանության առումով։

Իշխանության փիլիսոփայության մեջ չգրված օրենքները երբեմն ավելին են, քան սահմանադրությամբ ամրագրված նրանց կառուցվածքն ու գործառույթների շրջանակը:

Դառն հիասթափությամբ կարդացի «Վերջին զանգի» մասին պատմող ֆեյսբուքյան գրառումներն ու մեկնաբանությունները, մի քանի լրատվական գործակալությունների հղումները:

Սիրելի ընկերներ, շուրջ երկու տարի առաջ ես հետաքրքրությունից մտա ՖԲ, տեսնեմ դա ինչ է։ Դրանից 1-2 տարի առաջ իմ մի քանի ընկերներ պարբերաբար նամակներ էին ուղարկում իմ էլ. հասցեին, առաջարկում Ֆեյս-ում էջ բացել։ Որոշեցի մի կարճ ժամանակով մտնել, հետաքրքրությունս բավարարել ու դուրս գալ։ Սակայն մտա ու մնացի, որովհետև շարունակ նոր ընկերների, հիանալի մարդկանց էի ծանոթանում, ոմանց հետ էլ կարծես հին բարեկամներ լինեինք: Ինչ էլ լինի, որտեղ էլ լինեմ, այդ մարդկանց երբեք չեմ մոռանալու։ Շատերն իրենց հաստատուն տեղն են գրավել իմ մեջ կամ, ինչպես գեղարվեստորեն ասում են, իմ հոգում ու սրտում։